Najbazičnije posmatrano, sve brojeve možemo podeliti u dva osnovna reda brojeva: neparne i parne; dok jedino Jedinica (1), zbog toga što, između ostalog, simbolizuje i više metafizičko jedinstvo, uvek ostaje nedeljiva. Jedinstvena. Te tako, na primer,  broj 9 možemo izraziti preko i ove, jednostavne, zbirne forme koja uključuje i Jedinstvo u centru:

9 = 4 + 1 + 4

Štaviše, ako se bilo koji neparan broj podeli na dva dela, jedan deo će uvek biti neparan, a drugi paran. Tako onda 9 može biti:

5 + 4

3 + 6

7 + 2

8 + 1

Stari pitagorejci smatrali su da je neparan broj, čiji je prototip monada (monas), izričit i muški; Jedinstvo, ili 1, smatrano je androginim brojem, pa je stoga istovremeno i paran i neparan, jer: ako se pridoda parnom, negativnom, broju, onda proizvodi neparan, pozitivan, broj. Dodajući ga neparnom, postaje paran. Samim time muško transformiše u žensko i obratno. Indukuje tu suštinsku promenu koja je ključna u prirodi. S druge strane, svaki paran broj može se podeliti na dva jednaka dela koja su uvek ili oba neparna ili oba parna. Tako kada se 10 podeli na jednake delove imamo 5 + 5, dva neparna broja. Sličan princip važi i ako se podeli na nejednake delove, dajući tako:

oba parna: 6 + 4

ili oba neparna: 7 + 3

U slučaju parnog broja, na koji god način on da se podeli njegovi delovi će uvek biti ili oba neparna ili oba parna. Pitagorejci su zbog toga smatrali da su parni brojevi, čiji je prototip duada, neodređeni i ženski. Dalje se neparni brojevi, matematičkim postupkom koji se naziva Eratostenovo sito (Sieve of Eratosthenes), dele se u tri posebne klase:

• proste

• prosto-složene

• složene brojeve

PROSTI brojevi su oni brojevi koji nemaju drugog delioca osim sebe i Jedinstva (1), poput:

2, 3, 5, 7, 11, 13, 17, 19,
23, 29, 31, 37, 41, 43,
47, 53, 59, 61, 67,
71, 73, 79, 83,
89, 97, 101…

Dakle, 7 je deljivo samo sa 7, koje je u sebi sadržano samo jednom, i Jedinstvom koje u 7 ide sedam puta.

PROSTO–SLOŽENI brojevi su oni koji nemaju zajedničkog delioca, iako svaki od njih ponaosob može biti podeljen, baš kao što to možemo videti u primerima brojeva 9 i 25. Devet je deljivo sa 3, a 25 sa 5, ali nijedan nije od njih nije deljiv deliocem onog drugog. Te budući da imaju jednog delioca nazivaju se složeni, ali pošto nemaju zajedničkog delioca, istovremeno se nazivaju i prostim. Otud ovaj specifični naziv njihove klase kojoj pripadaju.

SLOŽENI brojevi deljivi su ne samo sa sâmima sobom, i Jedinstvom, već i sa nekim drugim brojem, poput:

4, 6, 8, 9, 10, 12, 14, 15, 16, 18,
20, 21, 22, 24, 25, 26, 27,
28, 30, 32, 33, 34, 35,
36, 38, 39, 40…

Na primer, 21 je deljivo ne samo sa sâmim sobom, i Jedinstvom, već i sa brojevima 3 i 7.

Po sličnoj logici i prethodno razrađenom principu takođe i parne brojeve možemo podeliti u tri za njih jedinstvene klase:

♦ manjkave

♦ savršene

♦ nadsavršene

Klasi MANJKAVIH pripadaju oni parni brojevi koji su veći od zbira svojih razlomaka:

1/2 od 14 = 7

1/7 = 2

1/14 = 1
(što daje ukupnu vrednost 10)

SAVRŠENI brojevi jesu oni koji su jednaki zbiru svojih razlomaka, te kao takvi spadaju u izuzetno retke brojeve u prirodi matematike:

jedan u rasponu od 1 i 10 = 6

jedan je i između 10 i 100 = 28

kao i između 100 i 1.000 = 496

ili i između 1.000 i 10.000 = 8.128 

Zanimljivo je i to dâ kada se savršeni brojevi pomnože sa 2 oni tada proizvode nadsavršene, ili preobilne, brojeve; a kada se podele sa 2 količnik im rezultuje manjkavim brojevima.

Dakle, u zavisnosti od računske operacije njihova je klasa podložna transmutaciji, promeni.

Zbog toga se za savršene brojeve veruje da svojim matematičkim skladom ujedno predstavljaju metafizičke ideje/koncepte vrlina, te su, kao takvi, oni posrednici između dveju krajnosti ovog našeg dualnog postojanja – između višaka i nedostataka:

◊ tamo je zlo suprotstavljeno zlu, ali i gde su i dva zla suprotstavljena jednom dobru;

◊ dobro, međutim, nikada nije suprotstavljeno drugom dobru, već je u suprotnosti s oba zla istovremeno i time savršeni brojevi veoma nalikuju posebnim vrlinama jer se retko pronalaze i nastaju po veoma uređenom i uspostavljenom redu;

◊ a suprotno pomenutim savršenim brojevima, u prirodi matematike može se naći beskonačno mnoštvo preobilnih i umanjenih brojeva i zato njih takvih nema u ovim matematički pedantnim nizovima, te zato oni simbolično, po svojoj prirodi i pojavnosti, veoma nalikuju svojevrsnim porocima među brojevima.

NADSAVRŠENI brojevi su oni kod kojih je zbir njihovih razlomaka veći od njih samih:

1/2 od 24 = 12

1/3 = 8

1/4 = 6

1/6 = 4

1/12 = 2

1/24 = 1

Dok je zbir svih ovih količnika 12 + 8 + 6 + 4 + 2 + 1 jednak broju 33, koji je veći od broja s kojim smo počeli, broja 24, odnosno inicijalne vrednosti s kojom se krenulo u ovu operaciju.